You are my Everything... Forever & Ever....!

තනිකම හුරු දෙනත පුරා... උණු කඳුලැලි රුරා ගියා....

ඔයාට උදව් ඕන හැම වෙලාවකම...
තනිවෙලා ඉන්න හැම වෙලාවකම...
වැටිලා ඉන්න හැම වෙලාවකම...
එදා වගේම වෙනසක් නැතුව 
අදටත් මම හිටියා... හැමදාමත් ඉඳියි...

ඒත්...

මම තනි වෙලා අසරණ වෙලා ඉද්දි 
මගේම කියල කවුරුවත් ළඟ නෑ...
තට්ට තනියම හිඟන්නියෙක් වගේ 
කඳුළු හංග හංග අඬනවා...
මොකද කිව්වොත් මට 
අඬන්න වත් නිදහසක් නෑ.....

හිතට ටිකක් හරි සැනසීමක් ගන්න කියල
ඔයාගේ නම්බර් එක ඩයල් කලාම
වචන දෙකයි රිප්ලයි ආවේ....
"මම බිසී" කියල.....
හ්ම්ම්ම්...... 
මං වෙනුවෙන් තත්පරයක් වත් නෑ 
ඔයා ළඟ...

මාව තනි නොකරන එකම කෙනා 
තනිකමයි කඳුළයි විතරද කොහෙද...
කමක් නෑ ඉතින්...
හිත රිද්දෝන බැඳීම් වලට වඩා 
පුරුදු තනිකමයි කඳුළයි මට සැපයි
හැමදාමත්...

සඳත් ගිනිගෙන දැවෙන මොහොතේ.... හිරුගෙ සිසිලස කෙලෙස අයදිම්දෝ...

ෆෝන් එක අතට ගන්න හැම වෙලාවේම... 

තනියම පාළුවේ ඉන්න හැම වෙලාවකම.... 

මට හිතෙන්නෙම ඔයාට කතා කරන්න කියලා... 

ඒත්... 

මම මාවම නවත්තගන්නවා...

මන් මටත් වඩා ඔයා ගැන හිතන හින්දද මන්දා 

ඔයාගේ සමහර වැඩ නිසා මට රිදෙනවා හුගාක්....

එහෙම කියලා ඔයාට නීති දාන්නත් බෑ මට...

ඈතින් ඉඳන් ඔයා දිහා බලාගෙන 

දවසක ඔයා හැදෙයි කියන එකම පැතුමෙන් 

තාමත් මම මග බලාගෙන ඉන්නවා රන්...

උත්සහ කලොත් බැරි නෑ නේද මගේ මැට්ටෝ...