තනිකම හුරු දෙනත පුරා... උණු කඳුලැලි රුරා ගියා....

ඔයාට උදව් ඕන හැම වෙලාවකම...
තනිවෙලා ඉන්න හැම වෙලාවකම...
වැටිලා ඉන්න හැම වෙලාවකම...
එදා වගේම වෙනසක් නැතුව 
අදටත් මම හිටියා... හැමදාමත් ඉඳියි...

ඒත්...

මම තනි වෙලා අසරණ වෙලා ඉද්දි 
මගේම කියල කවුරුවත් ළඟ නෑ...
තට්ට තනියම හිඟන්නියෙක් වගේ 
කඳුළු හංග හංග අඬනවා...
මොකද කිව්වොත් මට 
අඬන්න වත් නිදහසක් නෑ.....

හිතට ටිකක් හරි සැනසීමක් ගන්න කියල
ඔයාගේ නම්බර් එක ඩයල් කලාම
වචන දෙකයි රිප්ලයි ආවේ....
"මම බිසී" කියල.....
හ්ම්ම්ම්...... 
මං වෙනුවෙන් තත්පරයක් වත් නෑ 
ඔයා ළඟ...

මාව තනි නොකරන එකම කෙනා 
තනිකමයි කඳුළයි විතරද කොහෙද...
කමක් නෑ ඉතින්...
හිත රිද්දෝන බැඳීම් වලට වඩා 
පුරුදු තනිකමයි කඳුළයි මට සැපයි
හැමදාමත්...